ساموآ

ساموآ کشوری جزیره‌ای و مستقل در جنوب اقیانوس آرام است که میان نیوزیلند و هاوایی قرار گرفته است. این کشور از دو جزیره اصلی به نام‌های اوپولو (Upolu) و ساوائیی (Savai’i) و چندین جزیره کوچک تشکیل شده است. پایتخت آن، شهر آپیا (Apia) است که در جزیره اوپولو قرار دارد.

موقعیت استوایی ساموآ باعث شده این کشور آب‌وهوایی گرم و مرطوب داشته باشد و پوشیده از جنگل‌های بارانی و سواحل شنی بکر باشد. این ویژگی‌ها آن را به مقصدی ایده‌آل برای عاشقان طبیعت و آرامش تبدیل کرده‌اند.

تاریخ ساموآ به بیش از ۳۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردد. ساکنان اولیه، ملوانانی ماهر بودند که از آسیای جنوب‌شرقی به این منطقه مهاجرت کردند. ساموآ یکی از مراکز مهم تمدن پولینزی به شمار می‌رود.

در قرن نوزدهم، کشورهای اروپایی از جمله آلمان و آمریکا شروع به نفوذ در ساموآ کردند. در سال ۱۸۹۹ این سرزمین میان آمریکا و آلمان تقسیم شد. بخش غربی به آلمان رسید که بعدها به ساموآی غربی شناخته شد و در سال ۱۹۶۲ به استقلال رسید؛ این بخش، همان کشور ساموآ امروزی است. ساموآ نخستین کشور اقیانوس آرام جنوبی بود که استقلال خود را از استعمارگران غربی به دست آورد.

فرهنگ ساموآیی مبتنی بر نظام سنتی به نام “فا‌آ ساموآ” (Fa’a Samoa) است که به معنی «راه ساموآیی» است. این فرهنگ، خانواده گسترده، احترام به بزرگان، و همکاری جمعی را در مرکز توجه قرار می‌دهد.

تالاولوگا: رقص سنتی همراه با آواز و ضربات کوبه‌ای

لباس سنتی لاوالاوا (Lavalava): یک پارچه دور کمر که زنان و مردان به تن می‌کنند

فاگوپو: هنر داستان‌گویی و قصه‌های حماسی باستانی

ساموآیی‌ها مردمانی شاد، مهمان‌نواز و مذهبی هستند. اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها مسیحی بوده و کلیسا نقش پررنگی در زندگی روزمره مردم دارد.

اقتصاد ساموآ بیشتر بر پایه کشاورزی، ماهیگیری، توریسم و دریافت حواله‌های ارزی از مهاجران بنا شده است. محصولات مهم کشاورزی شامل نارگیل، موز و ریشه‌های خوراکی مانند یام و تارو هستند.

گردشگری یکی از منابع درآمدی رو به رشد است.

دریافت کمک‌های خارجی از کشورهایی مثل نیوزیلند و استرالیا نقش مهمی در توسعه زیرساخت‌ها دارد.

صنایع دستی مانند بافت حصیر، ساخت صدف و کارهای چوبی نیز جزو منابع درآمد سنتی‌اند.