موریتانی: سرزمین صحراها و معادن، نگینی در قلب آفریقا
موریتانی، کشوری پهناور در شمال غربی آفریقا، به‌خاطر گستردگی بیابان‌ها و تاریخ غنی‌اش شناخته می‌شود. این کشور با ترکیبی از فرهنگ‌های عربی، بربری و آفریقایی، و منابع طبیعی فراوان، یکی از کشورهای مهم و استراتژیک منطقه به شمار می‌رود. موریتانی با چالش‌های طبیعی و اقتصادی روبروست اما فرصت‌های زیادی برای توسعه دارد.
موقعیت جغرافیایی و طبیعت
موریتانی در شمال غرب آفریقا قرار دارد و از غرب به اقیانوس اطلس، از شمال به صحرای بزرگ آفریقا، و از شرق و جنوب به کشورهای مالی، سنگال و الجزایر محدود می‌شود. مساحت این کشور بیش از یک میلیون کیلومتر مربع است که بخش عمده‌ای از آن را بیابان‌های ساهارا تشکیل می‌دهد. مناطق جنوبی‌تر کشور دارای زمین‌های حاصلخیزتر و آب و هوای نیمه‌گرمسیری هستند که امکان کشاورزی و دامداری را فراهم می‌کند. رودخانه Senegal در مرز جنوبی کشور، مهم‌ترین منبع آب شیرین موریتانی است.
جمعیت
جمعیت موریتانی حدود ۴.۵ میلیون نفر است. این جمعیت شامل چندین گروه قومی مختلف می‌شود، از جمله عرب‌ها، بربرها و گروه‌های سیاه‌پوست آفریقایی مانند فولانی‌ها، سونینکه‌ها و ولوف‌ها. اغلب مردم مسلمان هستند و اسلام دین رسمی کشور است.
پایتخت موریتانی نواکشوت است؛ شهری مدرن و در حال توسعه که مرکز سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور به شمار می‌رود. نواکشوت در سواحل اقیانوس اطلس واقع شده و بزرگ‌ترین شهر کشور است.
زبان و فرهنگ
زبان رسمی موریتانی، عربی است که زبان قرآنی و اداری کشور به شمار می‌رود. علاوه بر آن، زبان‌های محلی متعددی همچون پولاری (گویش فولانی‌ها)، سونینکه و ولوف در بین اقوام مختلف رایج است.
فرهنگ موریتانی ترکیبی از سنت‌های عربی، بربری و آفریقایی است که در آداب و رسوم، موسیقی و هنرهای محلی دیده می‌شود. زندگی قبیله‌ای و عشایری نقش مهمی در ساختار اجتماعی کشور دارد.
تاریخچه
موریتانی از دیرباز محل حضور تمدن‌های مختلف و امپراتوری‌های بزرگ آفریقایی مانند امپراتوری غانا بوده است. در قرن نوزدهم، تحت استعمار فرانسه قرار گرفت و بخشی از غرب آفریقا فرانسوی شد. موریتانی در سال ۱۹۶۰ استقلال خود را از فرانسه به دست آورد و از آن زمان تا کنون مسیر توسعه سیاسی و اقتصادی خود را دنبال می‌کند.
