لبانی: نگین ناشناخته‌ی بالکان
موقعیت جغرافیایی و جمعیت
جمهوری آلبانی کشوری در جنوب شرقی اروپا و منطقه‌ی بالکان است. از غرب با دریای آدریاتیک و از جنوب‌غربی با دریای ایونی هم‌مرز است. آلبانی با کشورهای یونان، مونته‌نگرو، کوزوو و مقدونیه شمالی مرز زمینی دارد.
پایتخت این کشور تیرانا است. جمعیت آلبانی حدود ۲.۸ میلیون نفر است. زبان رسمی آلبانیایی و واحد پول کشور لک آلبانی (ALL) می‌باشد. با اینکه کشور کوچکی است، ولی طبیعتی بکر و فرهنگی غنی دارد.
تاریخچه‌ای مختصر اما مهم
در دوران باستان، آلبانی بخشی از ایلیریا بود و سپس به قلمرو امپراتوری‌های روم و بیزانس پیوست.
از قرن پانزدهم میلادی، بیش از چهار قرن تحت سلطه‌ی امپراتوری عثمانی قرار گرفت.
در سال ۱۹۱۲، در جریان جنگ‌های بالکان، آلبانی اعلام استقلال کرد.
پس از جنگ جهانی دوم، انور خوجه رهبری آلبانی را به‌دست گرفت و کشور را به یک نظام کمونیستی منزوی و بسته تبدیل کرد که تا اوایل دهه ۹۰ ادامه یافت.
از سال ۱۹۹۲، با سقوط کمونیسم، آلبانی به سمت دموکراسی، اقتصاد بازار آزاد و روابط خارجی گسترده حرکت کرد.
جغرافیا و طبیعت
آلبانی یکی از متنوع‌ترین کشورهای اروپا از نظر طبیعی است:
سواحل زیبا در غرب کشور، با دریای آدریاتیک و ایونی
رشته‌کوه‌های آلپ آلبانیایی در شمال
دریاچه‌های طبیعی مانند دریاچه شکودر و اوهرید
پارک‌های ملی و جنگل‌هایی بکر که هنوز دست‌نخورده باقی مانده‌اند
آب‌وهوای آلبانی مدیترانه‌ای است، یعنی تابستان‌هایی گرم و خشک و زمستان‌هایی معتدل و مرطوب دارد.
اقتصاد
اقتصاد آلبانی در حال توسعه و حرکت به سوی ثبات است. هرچند هنوز با چالش‌هایی مانند بیکاری و مهاجرت روبروست، اما در دهه اخیر پیشرفت‌های خوبی داشته است.
بخش‌های مهم اقتصادی عبارت‌اند از:
کشاورزی (زیتون، میوه، دام‌داری)
گردشگری (به ویژه در مناطق ساحلی و کوهستانی)
انرژی (نیروگاه‌های برق‌آبی)
ساختمان و خدمات
گردشگری در حال تبدیل شدن به یکی از منابع درآمد اصلی این کشور است. در سال‌های اخیر، گردشگران اروپایی و بین‌المللی توجه زیادی به سواحل بکر و ارزان‌قیمت آلبانی داشته‌اند.
