کشور کامرون
کامرون کشوری است که در غرب و مرکز آفریقا واقع شده و به دلیل تنوع جغرافیایی، قومی و فرهنگی خود، اغلب «آفریقا در یک کشور» یا «آفریقا در مقیاسی کوچک» نامیده می‌شود. این کشور با ترکیبی از جنگل‌های بارانی، بیابان‌ها، کوهستان‌ها، سواحل و دشت‌های سرسبز، نمایی گسترده از تنوع طبیعی قاره آفریقا را در خود جای داده است. همچنین جامعه‌ای با بیش از ۲۵۰ گروه قومی و زبانی، کامرون را به یکی از رنگارنگ‌ترین کشورهای آفریقا تبدیل کرده است.
موقعیت جغرافیایی و طبیعت
کامرون در جنوب شرقی نیجریه، شمال گابن و گینه استوایی، غرب چاد و شمال غربی جمهوری آفریقای مرکزی قرار دارد. این کشور از جنوب به خلیج گینه در اقیانوس اطلس دسترسی دارد. مساحت آن حدود ۴۷۵ هزار کیلومتر مربع است.
کوه کامرون با ارتفاع حدود ۴۰۹۵ متر بلندترین نقطه کشور و یکی از بلندترین قله‌های آفریقا است. این کوه یک آتشفشان فعال در نزدیکی سواحل جنوبی است. تنوع زیستی کشور شامل گونه‌های متنوع جانوری مانند فیل، گوریل، میمون، آنتیلوپ و پرندگان نادر است. پارک‌های ملی مانند پارک وازا و پارک لوبکه از جاذبه‌های مهم طبیعت‌گردی هستند.
جمعیت و زبان‌ها
کامرون حدود ۲۸ تا ۳۰ میلیون نفر جمعیت دارد. این کشور یکی از چندفرهنگ‌ترین کشورهای جهان است. مردم آن از قومیت‌های مختلف مانند بامیلکه، فولانی، بتی، باسا، دوالا، و بسیاری دیگر تشکیل شده‌اند. همین تنوع قومی به تنوع زبانی نیز منجر شده است؛ بیش از ۲۵۰ زبان بومی در کامرون صحبت می‌شود.
زبان‌های رسمی کشور فرانسوی و انگلیسی هستند که میراث دوران استعمار فرانسه و بریتانیا به شمار می‌روند. این دو زبان در مناطق مختلف کشور غلبه دارند و باعث شکل‌گیری نوعی دوگانگی فرهنگی بین بخش فرانسوی‌زبان (حدود ۸۰٪) و انگلیسی‌زبان (حدود ۲۰٪) شده‌اند، که در سال‌های اخیر به برخی تنش‌های سیاسی نیز منجر شده است.
تاریخچه سیاسی
کامرون ابتدا مستعمره آلمان بود و پس از جنگ جهانی اول بین فرانسه و بریتانیا تقسیم شد. در سال ۱۹۶۰ بخش فرانسوی و در سال ۱۹۶۱ بخش انگلیسی به استقلال رسیدند و با هم کشور فدرال کامرون را تشکیل دادند. با گذشت زمان، نظام فدرال به نظام متمرکز تغییر یافت.
ریاست‌جمهوری کامرون از سال ۱۹۸۲ در اختیار «پل بیا» بوده که یکی از باسابقه‌ترین رهبران جهان است. حکومت او بارها به دلیل نقض حقوق بشر، محدود کردن آزادی رسانه‌ها، و سرکوب مخالفان مورد انتقاد قرار گرفته است. درگیری‌های داخلی به ویژه در مناطق انگلیسی‌زبان کشور هنوز هم یکی از چالش‌های جدی است.
اقتصاد و منابع
کامرون دارای منابع طبیعی فراوانی از جمله نفت، چوب، گاز طبیعی، و معادن بوکسیت و آهن است. با این حال، کشاورزی همچنان ستون اصلی اقتصاد این کشور باقی مانده است. محصولاتی مانند کاکائو، قهوه، پنبه، موز، و روغن نخل به کشورهای دیگر صادر می‌شوند.
با وجود منابع طبیعی غنی، اقتصاد کشور با موانعی مانند فساد دولتی، زیرساخت‌های ناکافی و بیکاری گسترده مواجه است. بسیاری از مناطق روستایی از دسترسی به خدمات پایه مانند آموزش و بهداشت محروم هستند.
