کنیا: جادوی طبیعت، صدای تمدن، قلب شرق آفریقا
کنیا، یکی از مهم‌ترین کشورهای شرق آفریقا، به‌دلیل طبیعت بی‌نظیر، حیات‌وحش غنی، تاریخ پرفرازونشیب و نقش کلیدی‌اش در اقتصاد و سیاست منطقه، شهرت جهانی دارد. کشوری که تلاقی سنت و مدرنیته است و با چهره‌ای رنگارنگ از فرهنگ‌ها و اقلیم‌ها، قلب تپنده شرق آفریقا محسوب می‌شود.
موقعیت جغرافیایی و طبیعت
کنیا در شرق آفریقا قرار دارد و با اتیوپی، سودان جنوبی، اوگاندا، تانزانیا و سومالی هم‌مرز است و از سمت جنوب‌شرقی به اقیانوس هند راه دارد.
این کشور دارای تنوع جغرافیایی چشمگیری‌ست؛ از سواحل شنی در امتداد اقیانوس، دشت‌های سافاری، کوه‌های سرسبز، دریاچه‌ها (مثل دریاچه ویکتوریا) تا کوه کنیا، دومین قله بلند آفریقا.
پارک‌های ملی چون ماسا‌ئی مارا و آمبوسلی زیستگاه حیات‌وحش مشهوری چون شیر، فیل، زرافه و گورخر هستند.
جمعیت
جمعیت کنیا حدود ۵۵ میلیون نفر است و از اقوام متعددی مانند کیکویو، لوئو، کامبا، کالنجین و ماسایی تشکیل شده است.
پایتخت کشور، نایروبی (Nairobi)، یکی از پویاترین شهرهای آفریقا و قطب اقتصادی، سیاسی و فرهنگی منطقه است.
زبان و فرهنگ
زبان‌های رسمی کنیا انگلیسی و سواحیلی (Swahili) هستند.
سواحیلی به‌عنوان زبان پیونددهنده فرهنگی در شرق آفریقا شناخته می‌شود.
فرهنگ کنیا تلفیقی از سنت‌های قبیله‌ای، رقص‌های محلی، موسیقی فولکلور، و همچنین تأثیرات اسلامی و استعماری است.
آیین‌های قبیله‌ای و جشنواره‌های قومی هنوز در بخش‌هایی از کشور رواج دارند.
تاریخچه
کنیا در سال ۱۹۶۳ از استعمار بریتانیا استقلال یافت و جومو کنیاتا نخستین رئیس‌جمهور آن شد.
مبارزات استقلال‌طلبانه جنبش Mau Mau یکی از رویدادهای مهم تاریخ معاصر کشور است.
از آن زمان، کنیا با فراز و نشیب‌های سیاسی، دموکراسی چندحزبی را تجربه کرده و امروز یکی از پایدارترین اقتصادهای شرق آفریقا به‌شمار می‌رود.
اقتصاد
کنیا دارای اقتصادی متنوع است که بر پایه‌های کشاورزی (چای، قهوه، گل)، گردشگری، فناوری، خدمات مالی و صادرات استوار است.
نایروبی به‌عنوان مرکز فناوری آفریقا (معروف به Silicon Savannah) شناخته می‌شود.
گردشگری، به‌ویژه سافاری و طبیعت‌گردی، یکی از مهم‌ترین منابع درآمد ارزی کشور است.
