کیریباتی: بهشت استوایی با چالشهای اقلیمی
کیریباتی کشوری کوچک، زیبا و ناشناخته در قلب اقیانوس آرام است. این مجمعالجزایر از نظر جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی موقعیت منحصربهفردی دارد و با وجود وسعت پهنه آبی گستردهاش، از نظر زمینهای قابل سکونت، یکی از کوچکترین کشورهای جهان محسوب میشود. کیریباتی بیشتر به خاطر زیبایی طبیعی، فرهنگ سنتی پولینزیایی و در عین حال چالشهای شدید ناشی از تغییرات اقلیمی، بهویژه بالا آمدن سطح آب دریا، مورد توجه جامعه جهانی قرار گرفته است.
موقعیت جغرافیایی و ساختار سیاسی
کیریباتی از ۳۳ جزیره مرجانی تشکیل شده که در سه گروه اصلی تقسیم میشوند: جزایر گیلبرت، جزایر فنیکس و جزایر لاین. این جزایر در منطقهای بسیار گسترده از اقیانوس آرام قرار دارند و جالب است بدانید که کیریباتی یکی از معدود کشورهایی است که در هر دو سوی خط بینالمللی تاریخ (International Date Line) قرار دارد. در نتیجه، این کشور در میان اولین مناطق جهان است که روز جدید را آغاز میکند.
پایتخت رسمی کیریباتی، شهر تاراوا جنوبی (South Tarawa) است که در جزایر گیلبرت واقع شده. سیستم حکومتی کیریباتی جمهوری پارلمانی است، رئیسجمهور هم رئیس کشور و هم رئیس دولت به حساب میآید و از طریق انتخاباتی دموکراتیک توسط مردم برگزیده میشود.
تاریخچهای مختصر
پیش از استعمار، مردم بومی پولینزی و میکرونزی در جزایر کیریباتی زندگی میکردند. در قرن نوزدهم، این منطقه تحت کنترل بریتانیا درآمد و به عنوان «مستعمره جزایر گیلبرت و الیس» شناخته میشد. در سال ۱۹۷۹، کیریباتی رسماً استقلال خود را از بریتانیا به دست آورد. پس از استقلال، جزایر الیس به کشور مستقلی به نام تووالو تبدیل شدند و کیریباتی به مسیر جدیدی در عرصه سیاست و توسعه گام نهاد.
مردم و فرهنگ
جمعیت کیریباتی حدود 120,000 نفر است. بیشتر مردم در جزایر گیلبرت، به ویژه در تاراوا جنوبی زندگی میکنند. زبان رسمی کشور انگلیسی است، اما زبان بومی ای-کیریباتی (Gilbertese) نیز به طور گسترده صحبت میشود.
فرهنگ مردم کیریباتی عمیقاً ریشه در سنتهای دریایی، خانوادگی و مذهبی دارد. بسیاری از خانوادهها به صورت گسترده زندگی میکنند و همبستگی اجتماعی در میان اعضای جامعه بسیار قوی است. رقصهای سنتی، آهنگهای بومی و داستانگویی شفاهی بخشی از زندگی روزمره مردم است. مذهب غالب، مسیحیت است که نقش مهمی در زندگی فرهنگی و اجتماعی ایفا میکند.