مالاوی: قلب گرم آفریقا با دریاچهای جاودانه مالاوی، کشوری کوچک اما پر از زیباییهای طبیعی، در قلب جنوبشرق آفریقا قرار دارد. با دریاچهای گسترده، کوهستانهای دیدنی و مردمی خونگرم، مالاوی بهعنوان “قلب گرم آفریقا” شناخته میشود. کشوری با تاریخی پر از فراز و نشیب، اما با روحیهای زنده و امید به آیندهای بهتر. موقعیت جغرافیایی و طبیعت مالاوی در جنوبشرق آفریقا قرار دارد و با زامبیا در غرب، تانزانیا در شمال و شمالشرق، و موزامبیک در جنوب و شرق هممرز است. ویژگی برجسته جغرافیایی این کشور، دریاچه مالاوی است؛ سومین دریاچه بزرگ آفریقا و یکی از غنیترین زیستبومهای آب شیرین در جهان. طبیعت مالاوی شامل کوهستانها، جنگلها، جلگههای حاصلخیز و پارکهای ملی بکر است که خانه گونههای مختلف جانوریاند. جمعیت مالاوی دارای جمعیتی حدود ۲۰ میلیون نفر است. لیلانگوه (Lilongwe) پایتخت کشور و مرکز سیاسی و اداری آن است، در حالی که بلانتایر (Blantyre) قطب اقتصادی و تجاری به شمار میرود. بیشتر جمعیت در مناطق روستایی زندگی میکنند و کشاورزی معیشتی بخش عمدهای از سبک زندگی آنها را شکل میدهد. زبان و فرهنگ زبان رسمی کشور انگلیسی است، اما زبان ملی و پرکاربرد مردم چیچوا (Chichewa) میباشد. فرهنگ مالاوی ترکیبی از سنتهای محلی، موسیقی فولکلور، رقصهای آیینی و ارزشهای اجتماعی مبتنی بر خانواده و اجتماع است. مردم مالاوی به مهماننوازی، صمیمیت و روحیه همکاری شهرهاند. تاریخچه مالاوی در سال ۱۹۶۴ از استعمار بریتانیا (با نام پیشین “نیاسالند”) استقلال یافت. نخستین رئیسجمهور آن، هاستینگز باندا، تا دهه ۹۰ میلادی با حکومت تکحزبی اداره کشور را در دست داشت. از آن زمان، مالاوی به سمت نظام چندحزبی و دموکراتیک حرکت کرده و تغییرات سیاسی و اجتماعی را تجربه کرده است. اقتصاد اقتصاد مالاوی عمدتاً بر پایه کشاورزی استوار است. بیش از ۸۰٪ مردم به کشاورزی معیشتی مشغولاند. محصولات اصلی شامل توتون، چای، ذرت و قند هستند.