پرو؛ سرزمین افسانهای اینکاها و شگفتیهای طبیعی
پرو یکی از شگفتانگیزترین کشورهای آمریکای جنوبی است که با پیشینه تاریخی، فرهنگ غنی، مناظر طبیعی خارقالعاده و تنوع زیستی گستردهاش، توجه میلیونها گردشگر و محقق را از سراسر جهان به خود جلب کرده است. این کشور با جمعیتی حدود ۳۵ میلیون نفر، در غرب آمریکای جنوبی واقع شده و از سمت غرب به اقیانوس آرام، از شمال به اکوادور و کلمبیا، از شرق به برزیل، و از جنوب به بولیوی و شیلی محدود میشود.
جغرافیا و اقلیم
پرو از نظر جغرافیایی کشوری بسیار متنوع است. به طور کلی، سرزمین پرو به سه منطقهی اصلی تقسیم میشود: سواحل خشک غربی، کوههای آند در میانه، و جنگلهای بارانی آمازون در شرق. این تنوع جغرافیایی باعث شکلگیری اقلیمهای گوناگون از مناطق گرم و مرطوب تا مناطق کوهستانی سرد شده است. شهر لیما، پایتخت کشور، در ناحیه ساحلی واقع شده و با وجود نزدیکی به اقیانوس، اقلیمی خشک دارد.
تاریخ و تمدن
پرو یکی از کهنترین مراکز تمدنی در قاره آمریکا بهشمار میرود. پیش از ورود اسپانیاییها در قرن شانزدهم، امپراتوری بزرگ اینکاها در این منطقه حکومت میکرد. اینکاها با ساخت شهرهای سنگی، جادههای پیشرفته، سیستمهای آبیاری پیچیده و باورهای مذهبی خاص خود، تمدنی حیرتانگیز ایجاد کرده بودند. معروفترین اثر بازمانده از این تمدن، ماچو پیچو (Machu Picchu) است که در ارتفاعات کوهستانی آند واقع شده و از عجایب هفتگانه جدید جهان بهشمار میرود.
با ورود استعمارگران اسپانیایی به رهبری فرانسیسکو پیزارو، امپراتوری اینکاها سقوط کرد و پرو به مستعمره اسپانیا تبدیل شد. در نهایت، کشور پرو در سال ۱۸۲۱ استقلال خود را اعلام کرد.
فرهنگ و مردم
فرهنگ پرو ترکیبی از عناصر بومی و تأثیرات اسپانیایی است. زبان رسمی کشور اسپانیایی است، اما زبانهای بومی چون کچوا (زبان اینکاها) و آیمارا نیز به رسمیت شناخته شدهاند و در بسیاری از مناطق صحبت میشوند. لباسهای سنتی، رقصهای محلی، موسیقی آندینی، و هنرهای دستی مانند بافندگی و سفالگری بخشی جداییناپذیر از هویت فرهنگی مردم پرو هستند.
یکی از ویژگیهای برجسته فرهنگ پرو، جشنوارههای مذهبی و محلی است. جشنوارههایی مانند “اینته رایمی” (جشن خورشید) و “سِنیور د لوس میلگروس” (آقای معجزات) با شکوه فراوان برگزار میشوند و مردم با لباسهای رنگارنگ و رقص و موسیقی سنتی در آن شرکت میکنند.