سیشل: بهشت گرمسیری در دل اقیانوس هند
کشور سیشل یکی از زیباترین و خاص‌ترین مقاصد گردشگری در جهان است. این مجمع‌الجزایر کوچک، که در غرب اقیانوس هند و در شمال‌شرقی ماداگاسکار واقع شده، با سواحل سفید، آب‌های فیروزه‌ای شفاف، صخره‌های گرانیتی منحصربه‌فرد و جنگل‌های بارانی سرسبز، تصویری واقعی از بهشت گرمسیری را به نمایش می‌گذارد. سیشل نه تنها مقصدی رؤیایی برای عاشقان طبیعت و گردشگران لوکس‌پسند است، بلکه زیستگاهی غنی برای گونه‌های نادر گیاهی و جانوری نیز به شمار می‌رود.
جغرافیا و اقلیم
سیشل متشکل از ۱۱۵ جزیره کوچک و بزرگ است که در دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند: جزایر گرانیتی و جزایر مرجانی. سه جزیره اصلی، یعنی ماهه (Mahé)، پراسلین (Praslin) و لادیگ (La Digue)، بیشترین جمعیت و امکانات گردشگری را در خود جای داده‌اند.
اقلیم سیشل گرمسیری است، با دمایی ملایم و یکنواخت در طول سال. میانگین دما بین ۲۴ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد متغیر است و فصل بارانی معمولاً بین نوامبر تا مارس رخ می‌دهد. طوفان‌های شدید در سیشل نادر است، که این مسئله آن را به یکی از امن‌ترین مقاصد گرمسیری تبدیل کرده است.
تاریخچه‌ای کوتاه
سیشل پیش از قرن هفدهم میلادی سکنه‌ای نداشت. اولین حضور ثبت‌شده انسانی مربوط به دریانوردان عرب، پرتغالی و فرانسوی است. فرانسوی‌ها در قرن هجدهم میلادی شروع به استعمار جزایر کردند. بعدها، در اوایل قرن نوزدهم، بریتانیا کنترل جزایر را در اختیار گرفت و سیشل به مستعمره بریتانیا تبدیل شد.
در سال ۱۹۷۶، سیشل رسماً از بریتانیا مستقل شد و به یک جمهوری تبدیل گشت. پس از سال‌ها حکومت تک‌حزبی، در دهه ۹۰ میلادی این کشور به سوی نظام چندحزبی حرکت کرد. امروزه سیشل یکی از باثبات‌ترین کشورهای آفریقا از نظر سیاسی و اقتصادی به‌شمار می‌رود.
جمعیت و زبان
سیشل حدود ۱۰۰ هزار نفر جمعیت دارد که بیشتر آن‌ها در جزیره ماهه زندگی می‌کنند. جامعه سیشل ترکیبی از نژادها و فرهنگ‌های گوناگون است، از جمله آفریقایی، فرانسوی، هندی، چینی و عربی. این تنوع قومی به فرهنگ غنی و چندلایه‌ای منجر شده که در موسیقی، غذا، زبان و سنت‌های محلی بازتاب یافته است.
زبان‌های رسمی کشور انگلیسی، فرانسوی و کریول سیشلی هستند. کریول سیشلی، زبانی برگرفته از فرانسه با تأثیرات محلی، زبان مادری اکثریت مردم محسوب می‌شود.
