سوریه: سرزمین تمدن‌های باستانی در مسیر بازسازی و امید
سوریه، کشوری در قلب خاورمیانه، یکی از کهن‌ترین سرزمین‌های تمدن بشری است که قرن‌ها مرکز تعامل فرهنگ‌ها، ادیان، و امپراتوری‌های مختلف بوده است. با وجود تاریخ درخشان و منابع فرهنگی غنی، سوریه در دهه اخیر با بحران‌های عمیق سیاسی، انسانی و اقتصادی مواجه شده که چهره این کشور را به شدت تغییر داده است. با این حال، مردم سوریه همچنان به آینده‌ای بهتر امید دارند و برای بازسازی کشورشان تلاش می‌کنند.
موقعیت جغرافیایی و جمعیت
سوریه در غرب آسیا واقع شده و با کشورهای لبنان، اسرائیل، اردن، عراق و ترکیه هم‌مرز است. از غرب نیز به دریای مدیترانه راه دارد. موقعیت جغرافیایی استراتژیک سوریه باعث شده در طول تاریخ همواره مورد توجه قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی قرار گیرد.
پیش از آغاز جنگ در سال ۲۰۱۱، جمعیت سوریه حدود ۲۳ میلیون نفر بود. با آغاز بحران، میلیون‌ها نفر آواره یا پناهنده شدند. طبق آمارهای سازمان ملل، بیش از ۵ میلیون نفر سوریه را ترک کرده‌اند و میلیون‌ها نفر دیگر در داخل کشور آواره شده‌اند.
تاریخچه کوتاه
تاریخ سوریه به هزاران سال پیش بازمی‌گردد. شهرهایی مانند دمشق و حلب از قدیمی‌ترین شهرهای مسکونی پیوسته جهان محسوب می‌شوند. تمدن‌هایی چون آشوریان، بابلیان، فنیقی‌ها، یونانی‌ها، رومی‌ها و اعراب در این سرزمین حضور داشته‌اند. پس از فتح اسلامی در قرن هفتم میلادی، سوریه به یکی از مراکز فرهنگی و علمی جهان اسلام تبدیل شد.
در قرن بیستم، پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی، سوریه تحت قیمومت فرانسه قرار گرفت و در سال ۱۹۴۶ استقلال یافت. از آن زمان تاکنون، این کشور دوره‌هایی از بی‌ثباتی سیاسی، کودتاهای نظامی و حاکمیت حزب بعث را تجربه کرده است.
حاکمیت و سیاست
از سال ۱۹۷۱، حافظ اسد، رهبر حزب بعث، رئیس‌جمهور سوریه شد و تا زمان مرگش در سال ۲۰۰۰ در قدرت ماند. پس از او، پسرش بشار اسد به ریاست جمهوری رسید و همچنان در رأس حکومت است. ساختار حکومتی سوریه به‌طور رسمی جمهوری است، اما در عمل سیستم سیاسی آن متمرکز و اقتدارگراست.
در مارس ۲۰۱۱، در پی موج اعتراضات مردمی در جهان عرب (بهار عربی)، تظاهرات‌هایی در سوریه نیز آغاز شد که خواستار اصلاحات سیاسی و پایان حکومت تک‌حزبی بودند. این اعتراضات به سرعت به جنگی داخلی، منطقه‌ای و سپس بین‌المللی تبدیل شد که تا امروز ادامه دارد.
