تاجیکستان؛ نگین ناشناخته آسیای مرکزی
تاجیکستان، کشوری کوهستانی و محصور در خشکی در قلب آسیای مرکزی است که با طبیعتی بکر، فرهنگی ریشه‌دار و مردمانی مهمان‌نواز، به آرامی جای خود را در میان مقاصد گردشگری و فرهنگی جهان باز می‌کند. این کشور با تاریخی غنی، زبان فارسی، و فرهنگی مشترک با ایران و افغانستان، پلی میان تمدن‌ها و مردمان پارسی‌زبان محسوب می‌شود.
موقعیت جغرافیایی و همسایگان
تاجیکستان در شرق آسیای میانه واقع شده و با کشورهای افغانستان، ازبکستان، قرقیزستان و چین هم‌مرز است. این کشور حدود ۹۳٪ از خاک خود را به کوهستان‌ها اختصاص داده که آن را به یکی از کوهستانی‌ترین کشورهای جهان تبدیل می‌کند. رشته‌کوه‌های پامیر و زرافشان از نمادهای طبیعی این سرزمین به شمار می‌روند.
زبان و مردم
زبان رسمی کشور فارسی تاجیکی است که شباهت بسیار زیادی به فارسی معیار ایران دارد، با این تفاوت که به خط سیریلیک نوشته می‌شود. مردم تاجیکستان از نظر فرهنگی بسیار نزدیک به ایرانیان هستند و حتی اشعار حافظ و سعدی در مدارس این کشور تدریس می‌شود. بیش از ۹۰٪ جمعیت کشور تاجیک هستند، اما اقلیت‌های ازبک، روس و قرقیز نیز در آن زندگی می‌کنند.
دین و فرهنگ
دین غالب مردم تاجیکستان اسلام است و اکثریت آن‌ها اهل سنت هستند. با این حال، مظاهر فرهنگی-اسلامی در کنار سنت‌های باستانی ایرانی در این کشور به چشم می‌خورد. جشن‌هایی مثل نوروز با شکوه خاصی در سراسر کشور برگزار می‌شود و آیین‌های سنتی و بومی هنوز در بسیاری از مناطق پابرجاست.
طبیعت و جاذبه‌های طبیعی
تاجیکستان بهشت کوهنوردان و عاشقان طبیعت است. در این کشور می‌توان به مناطق خیره‌کننده‌ای همچون:
کوه‌های پامیر (با لقب بام دنیا)،
دریاچه ایسکندرکول در شمال کشور،
رودخانه پنج و آمو که مرز افغانستان را شکل می‌دهند،
و پارک ملی پامیر (ثبت‌شده در میراث جهانی یونسکو)
اشاره کرد.
این مناطق با چشم‌اندازهای حیرت‌انگیز، هوای پاک، و آرامشی وصف‌ناشدنی، مقصدی ایده‌آل برای طبیعت‌گردی و فرار از زندگی شهری هستند.
تاریخچه‌ای غنی و تمدنی کهن
تاجیکستان بخشی از قلمرو امپراتوری‌های بزرگ ایران باستان همچون هخامنشیان، ساسانیان و سامانیان بوده است. بخارا و سمرقند، که امروزه در کشور ازبکستان قرار دارند، زمانی از مراکز فرهنگی تاجیکان بوده‌اند. ابن‌سینا، رودکی و بسیاری از دانشمندان و شعرای نامدار پارسی‌زبان در این منطقه زیسته‌اند.
در دوره‌ی شوروی، تاجیکستان به یکی از جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد و پس از فروپاشی آن در سال ۱۹۹۱، به استقلال رسید. با وجود چالش‌های پس از استقلال، این کشور در دهه‌های اخیر به سمت توسعه و ثبات پیش رفته است.
